Selim Cakmakli

“Çoğunluğun Suskunluğu” Üzerine Düşünceler 22 Temmuz 2020 Long Beach`e doğru giderken konu yeniden acildi. Bir kez daha dinlemek gerekiyordu kuskusuz. her seferinde yaşanmış acının ağırlığının gittikçe arttığını hissedebiliyordum. Barış imzacılarının bildirisi bizim için çok önemliydi diyerek sözüne devam etti. Bağırmaya çalışmış insanların sesinin suskunluk çölünde kaybedilmiş olmasının yarattığı kırgınlığı hissetmemek mümkün değil sözlerinde. Ses kaybolur mu yahu? Olur tabi…öyle kendiliğinden olmaz tabi. Suskunluk çölünün sesleri denetleyecek filtrelere veyahut muhafızlara da ihtiyacı yok. Suskunluk öyle bir hal almış ki acı çığlıklar insanların duyma frekansının dışına çıkmış. Evet toplum öyle bir noktaya evrildi ki artık bazı sözler, bazı konuşmalar, bazı türküler insanların duyabilecekleri ses aralığında yer almıyor. O kadar imkânsız hale geldi ki yaşam, başka çare kalmadı ve buraya geldim derken yüreğindeki yaranın halen kanamakta olduğunu görebil

ABD`de Siyahi Liberal Oydaşma ve Sonrası   Selim Çakmaklı Rutgers Üniversitesi Camden Kampüsü İktisat Bolümü Üyesi 13 Temmuz 2020  [ SiyasiHaber websitesinde yay ı nlanm ı ş t ı r] Amerika Birleşmiş Devletleri`nin kırk dördüncü başkanı Barack Obama göreve geldiğinde toplumun emekçi kesimleri, siyahiler ve hispanikler önce mevcut ekonomik düzende ve daha sonra da siyasal-kurumsal yapıda bir dönüşümün mümkün olabileceğini hayal ettiler. Obama`nın başkanlık kampanyası sloganı “Change We Need” (ihtiyaç duyduğumuz değişim) bir umut vadediyordu. Toplum 21.yüzyılın ilk büyük kriziyle karşı karşıyaydı; emlak balonu patlamış ve Wall-Street bankaları ellerindeki değersiz varlıklarla ne yapacaklarını bilemez haldeydi. Resmi işsizlik oranı yüzde 10`lar düzeyine ulaşmış, işini kaybedenler mortgage ödemelerini yapmakta güçlük çeker hale gelmişti. Komedyen Chris Rock, Netflix`teki gösterisinde durumu şöyle özetliyor; “ Bush o kadar kötüydü ki, bize Obama`yi verd